О, менің дана бабам!

Мінген атың арыса,

Көз көрім жер мұң болар.

Қара көзден нұр тайса,

Бір көруің зар болар.

Жаман сайға су түссе,

Өткел бермес өтуге.

Қайырымсызға мал бітсе,

Сусын бермес ешкімге.

Жаман болса алғаның,

Күнің қараң кешерде.

Қымбатты есіл бір басың

Еңкейіп кетер кеселге.

***

Айналасын жер тұтқан

Айды батпас демеңіз.

Айнала ішсе таусылмас

Көл суалмас демеңіз.

Құрсағы құшақ байлардан

Дәулет таймас демеңіз.

Жарлыны жарлы демеңіз:

Жарлы байға тең келіп,

Жайлауға жарыса көшпес демеңіз.

Жалғызды жалғыз демеңіз:

Жалғыз көпке теңеліп,

Бір жапанда соғысып,

Кегін алмас демеңіз.

Құландар ойнар қу тақыр

Қурай бітпес демеңіз.

Қурай бітпес құба жон

Құлан жортпас демеңіз.

Құрсағы жуан боз бие

Құлын салмас демеңіз.

Қулық туған құлаша

Құрсақтанбас демеңіз.

Қу таяқты кедейге

Дәулет бітпес демеңіз.

***

Алтын, күміс байда бар,

Сақтаған орап бүлдемен.

Құйрығы бітеу қойда бар,

Қысы, жазы борланған.

Жүйрік жарау атта бар,

Бәйгені жылда қоймаған.

Қиыла қарап жымиған,

Бұралған бикеш тағы бар,

Назына жаның тоймаған.

Өмірдің сырлы жағы бар,

Ойынды бөліп қоймаған.

Адамзаттың бағы бар,

Тірлігінде тойлаған.

Өлеңде менің хақым бар,

Қанағат қылмай ойлаған.

Ойланындар, жарандар,

Сөзіме бір толғанған.

Бұл күнімде орным тар,

Елім үшін тарманған.

Шөлде суға болдым зар,

Түтегім түтеп зарланғам.

Бұл тірліктен алдым зар,

Жаным түңіліп жалғаннан.

Ажалдан кім қалған бар,

Өтті күнім қарманған,

-деп толғапты.